MURAT MEHA NUK JE NË ҪIFLIKUN E HASHIM BROJËS!!!

Afrim Caka Gjakove

Një fjalë shqiptare thotë:
“Murat Meha që të bëhesh politikan, duhet të kesh karakter!”.
Meqë sot nuk kam kohë për të humbur, vendosa të mos shtyj kohën e shkrimit tim.
Ndiej një boshllëk të madh, jemi në rrezik dhe tmerrësisht të trishtuar. Atdheu ka nevojë për ndihmë. Kam frikë dhe, kur shkruaj, qetësohem. Kam frikë për Dardaninë time nga droja se do ta humbasim?
Në qoftë se ju intereson mendimi im, ju mund të krahasoni këtë dy njerëz krejtë të ndryshëm, i cili nuk mund të krahasohet me Jaku Ferrin!

Pse ky legen e do servilizmin dhe përuljen?
Të nderuar miq! Ku qëndron ndryshimi midis diturisë dhe njohjes? Ku qëndron ndryshimi midis votuesit e mashtruesit? Në fjalor nuk ka ndonjë ndryshim, por në ekzistencën e votimit dhe diskutimeve ndryshimi është i pamasë dhe tragjik. Dituria është teori, njohja është përvoja në politikë. Njoha do të thotë që ti hapë sytë dhe shikon, dituri do të thotë që dikush ti ka çelur sytë dhe ti grumbullon njohuri. Dituria është e mundëshme bile edhe në qoftëse se kolaboracionisti është i verbër. Ndërsa Murat Meha është mallkim, fatkeqësi dhe tumor kanceroz midis paditurisë, mashtrimit dhe përuljes.

A janë ndarë shqiptarët si Meha nga e kaluara e tyre, posaqërisht nga periudha e bashkëpunimit me shkja e shkina? Vetë, fakti që KUISLINGU nuk bën përpara, si dhe vetëm prapa, aq sa të ngjajnë “suksese të mëdha” vepra e tij e errët tregon madje se punon për të ringritur të kaluarën e tij. Është një dhembje e madhe të shohësh të kështuquajturin “Murat Meha”, i cili është i përthithur e përvetësuar nga individë më të kaluar mirfilli të molepsur në Shërbimin e Fshehtë “Pronto”, apo ky helmë i depërtuar deri në gjakun e këtij personazhi zymtan.
Ky kuisling, kjo tablo e zymtë, e cila mund të shtjellohet e të përshkruhet edhe më gjerë e më thellë se kaq, e bën domosdoshmëri denoncimin e veprimtarisë së tij, në Prokurori. Bëhet pyetja: në cilën prokurori. Ate të Adem Grabovcit?

Pse kjo krijes e gjorë duhet t’i sjellë gjitha këto vuajtje të egra Dardanisë. Ky kuisling i gjorë, injorantë, beson se ka bërë mirë, dhe nuk e di që kështu e ka dënuar Dardaninë me vdekje. Përtej një “historie dashurie” me armikun, problemi shfaqet edhe më tragjik. Kuislingu është “shqiptar”. Murati kishte thënë se me prishjen e Marraveshjes me Cërnagorën do t’i bëhej qejfi “armiqëve” opozitar. Përse vallë kalohej kaq përanash ky fakt shpesh thelbësor në komportimin politik të një servili shqiptar. Dy shpirtrat e shitur, si ai i Thaçit dhe ai i Isa Mustafës, nuk mund të prodhonin ndjenja të tilla të larta kombëtare. Vini re:
“Pikrisht këta që e quan tradhtarin Murat Mehën të gjunjëzohet dhe të bëjë vetëvrasje përpara malazezëve!”.
O Murat! Për këtë krim mizor e tinzar, shprehi indinjatën time: Ma vratë, ma vratë Dardanin!
Kjo ishte kurora që ky po e shkelte, ky ishte krimi i tij! Pastaj vjenë e na kurdis lojën me media: jo anulova vendimin e pushkatimit. Gënjeshtra e radhës, Dardania nuk do të humbë asnjë milimetër tokë! Ai e tradhtoi Dardaninë, me arrogancën e tij, nxori në dritë disa të dhënë që priste t’i zbatonte skemat në intrigat në mes veti dhe komplotet për korrupsion shoqërohen me tradhti të tjera zinxhir të lidhura ngushtë me bandën “Pronto”, në mes vetë Hashimit e Mustafës.

Kohë të liga na sjellën, me ngjyrime foklorike, që paralajmërojnë më shumë shenja ogurzeza për vendin dhe kombin. Një tradhti e madhe që paralajmëron tërmetet, luftëra vëllavrasje apo mënxyra të tjera më të mëdha. Por këtë herë, populli, ndonëse pa ushtri, nuk do ta duronë dot këtë tradhti. Me siguri, kishte qenë në ndonjë luftë, ndonëse nga një drejtim tepër i dyshimtë. Zemërimi i tij është ndjenja më tipike për synimin drejt pushtetit dhe dominimit. Qëllimi i këtij kolaboracionisti është shkatrrimi i shpejtë e i dhunshëm i çdo pengese në rrugën e Murat Mehës të zemëruar. Një metodë e tillë antikombëtare veprimi i tij nuk kërkon nivel të lartë të zhvillimit mendor, intelektual, mirpo në shumë raste, ai justifikon veten si një tradhtarë, gjakhumbur. Një luftë e tillë kolaboracionistësh për t’u shquar kalon, shumëherë, në etje patologjike drejt paras. Ky zyrtar falsifikimesh, pa asnjë dinjitet dhe pa pendim, vazhdon mashtrimin e tij me fjalët më të zeza kundër territoreve shqiptare. Skena e radhës u zhvillua në një shesh tjetër, në një tjetër zyre, në Prishtinë e Pejë. “Shqiptari” Murat Meha, pas shumë mundimesh e diskutimesh, i përkrahur nga Europa kurvë, e vendosur për t’a dhënë ndihmën e saj duke e ndihmuar Muratin e Mehës. Pjesa tjetër bëri shumë kundërshtime, gjë që e iritoi ambasadorin e cërnagorës e të SHBA-s.

Kur kjo ndodh, ne duhet t’i vëzhgojmë të gjithë njerëzit si Murati me prirje negative ose më mirë të gjithë tradhtarët që reagojnë me shpërthime të tërbuara në çdo gjë që është shqiptare, e cila, mundet, të shkatërrojë shtetin tonë dhe kulturën tonë. Shkaku i tij ende sot ngelet i pashpjeguar plotësisht, ashtu siç ndodh shpesh me shkaqet e përgjimeve të pushtetarëve tanë, për të cilat, ndërgjegjja e një pjesë e vogël të votuesëve trutharë i shmanget shpjegimit. Ka gjasë që ngatërrimi i kombësisë me cërnagorizmin, përfitim i këtij të fundit si mur mbrojtës kundër historisë shqiptare, të jetë, në mos njëri prej shkaqeve, ai më kryesori për coptimin e territoreve shqiprare jo largë varrit të Jakup Ferrit e Dedë Gjon Lulit.
Si është e mundur disa burra me barot hedhin vetën në erë sëbashku malazezë! Një shekull pas vdekjes së këtyre burrave. Ishin harruar arsyet e kujtesës një Hashim, një Mustafa e një mbetje sllave Murat Meha firmosin e shesin trojet tona.

Qëndrimi armiqësor i një kolaboracionisti të tillë nda popullit që e rrethon nuk ka nevojë për prova. Një ndjenjë e tillë zemërimi i Mehës tregon qartë për mungesën pothuajse të plotë të vetëdijës së tij antikombëtare. Duhet t’i ndalojmë veprimet e tyre rrënuese.