Te persekutohesh dhe perndiqesh prej vellezerve te tu ,vetem se do prosporitet per vatanin !!!!Historia e dhimbeshme e familjes Bumbli.

Familja Bumbli – Të përsekutuarët nga Xhonturqit tek Komunistët e në demokraci nga socialistët, vetëm se ishte nacionaliste.
Familja Bumbli – 20 vjet burg, Kostandini 7 vjet dhe Sotiri 12 vjet , për nacinalizëm dhe gjith jetën në internim.
Gjergji, Roberti, Donika e Parashqivja, të gjith fëmijët e Kostandinit – lindën dhe u rritën në internim, vetëm se gjyshi, i Ati dhe gjith fisi ishin  nacionalist
Nga Berati, Sulo Gozhina
BERAT – Familja Bumbli është një nga familjet më të vjetra beratase që janë shquar për Nacionalizëm, Patriotizëm e për Liri kombëtare. Madje Jani dhe babaj tij Sotiri përkrahën Pavarësin e vendit më 28 nëntor 1912. At e birë së bashku me qindra berates kanë përciellë edhe firmëtarët për në Vlorë mes të cilëve Dhimitër Tutulani një nga firmitarët e Pavarsisë. Më herët gjyshi nga kjo ky fis ka luftuar edhe kundër xhonturqve, Fane e Sotiri Bumbli i parë një shekull më parë është rreshtuar me patriotët e tjer beratas në luftë kundër xhonturqve. Po ky patriot ka luftuar edhe për mbrojtjen e banorve të beratit e të rrethinave të tij nga të gjitha padrejtësive që u bëhej nga regjimet e koheve të ndryshme. Familja Bumbli e asaj kohe jo vetëm ka luftura kundër xhonturqëve, por duke qënë një nga familjet e pasura berataseqë ka ndihmuar në furnizimin e çetave patritike me armë e ushqime. Edhe në kohën e Andrallve Grek, Jani dhe familja e tij kanë qënë kundër dhe kanë luftuar kundër tyre, madje në shumë raste familaj ka strehuar të plagosurit dhe ka ndihmuar në shërimin e tyre. E ndodhur me banim në zëmër të  kasabasë beratase familjarët e këtij fisi kanë trashguar në breza zanatin e kasapit e të zejeve të tjera dhe të tregtisë së lirë të asaj kohe, kjo ka bërë që familja e i gjith fisi të ishin shumë puntor gjë e cial i kishte berë që të ishin edhe shumë të pasur. Bumbli ishte një nga familje beratase që nuk duronte dot padrejtësit edhe kur kjo u bëhej edhe të vobektëve, madje Fane Bumble mbahet mend në qytetarin berates, jo vetëm për mbrojtjen e banorve, por edhe të tregtarve, zejtarve, baçevanve e buqëve të rrethinave, familjeve të varfëra që pushteti i asaj kohe u ngrite taksat mbi detyrimet ligjore. Shpesh herë Fane Bumbli quhej nga paria e asaj kohe edhe reblei që kërkon të dal dy gisht mbi pashain e kasabasë. Të ndodhur në kushtet e përsekutimit dhe të përndjekjes edhe nga regjimi i  Mbretit, Zog , pasi kjo familje nuk duronte dot padrejtësit e kohës dhe duke parë edhe frikën e eleminimit të fisit e familjes së madhe Bumbi, Fani që kishte tre djemët u detyrua të ndahnte familjen dhe dy nga djemët i nisi në Tiranë duke ndryshuar adresën pa e ditur as fqinjët e tij. Pasi siguron djemët në Tiranë, Fani kthehet në Berat pranë shtëpisë e pronës së tij që e kishte vënë me mund e djersë dhe vazhdon zanatin e tregtarit. Në Tiranë një nga djemët, Kostandini martohet me Dhimitrullën që ishte mbesa e Vangjel Zhopës një nga Patriotët Shqipëtar i shquar në Gjirokastër e më gjerë. Për këtë Patriot ka dhe një këngë, pasi në oborrin e kësaj familje  shërbeni mbi 100 punëtor e ushtar grek.
Familja përkrah lëvizien Nacionale, por arrestohet e përsekutohet nga Komunistët,.               Në fillim e përkrahu levizjen nacionale, por kur e pa se në çdrejtim po shkonte puna e luftës së asaj kohe u step pak,  Por nga ky fis dhe e gjith familja vijuan të përkrahnin lëvizjen naciolan–çlirimtare, pa e ditur se prej këtij regjimi do ti gjente gjëma e përsekutimit. Pushteti komunist ende pa filluar nga puna për rindërtimin e vendit të dal nga lufta, filloj të përsekutonte familjet e pasura, si dhe ato të mesëm e zejtarin. Në vitin 1945 Kosta Bumbli do të merte pjesë në një demostrat të oranizuar nga Dhespoti Visarion Xhuvani që filloj në qëndër të beratit nga pazari i misërit e deri në lagjen “Vakëf” që më pas turma popullore do të shqypej me arëm dhe më pas u arrestuan Zoica Papalilo, Namik Meqemeja, Resul Tozhani, Fatmir Dollani dhe Kostandin Bumbli që mbante në dorë gjatë gjith demostratës edhe flamurin Kombtar. Shumë nga të arrstuarit u pushkatuan nga regjimi komunistë tregon Gjergji ndërsa babaj Kostandini u dënua me burg 17 vjet por beri vetëm 7 dhe deri sandërroj jetë mbante statusin e të përndjekurit politikë. Fill në vitin 1946 familja Bumbli internohet për agjitacion e propaganda në një fshat të Tiranës, Lalem dhe aty vijon persekutimin e saj, por djemët e kësja familje edhe në internim filluan të punonin. Kostandimi filloj të punonte së bashku me vëllezrit. Në internim në Lalem, familja Bumbli, qëndroj deri në vitin 1955 dhe një natë dimri të ftoht e me shi , ndërsa familjet e tjera festonin vitin e ri familja Bumbli ngarkonte ato pak plaçka një një makinë zist të ushtrisë së luftës  dhe më pas pa I pyetur se ku internohen në myzeqen e malarjes në rrethinat e qytetit të Fierit deri në vitin 1962. Në një moment të përshtatshëm Kostandimi kërkoj të ikte sërishtë në Tiranë , por internimi do të merte një rrugë tjetër atë të Beratit. Ashtu duke mbledhur plaçkat e pakta që u kishin mbetur thuajse rrobat e trupit e ndonjë shtresë e mbullesë të vjetër. Atë ditë Kostandini dhe fëmiëjt e tij nuk do ta harrojnë pasi nëna e tyre  sihte shtazan në muajnë e 9-të dhe frika e tyre ishte se do të lindëte rrugës, ajo ditë ishte e premte dhe e thënë ndryshe është dita e zezë për këtë familje, fati e deshi që gruaja të lindëte në një streh në qytetin e lindjes të vetë kostandinin në berat dhe kësaj vajze që për ta lindi në ditën e zezë të tyre ja vunë emrin Parashqivi. Por për kostandini ardhja e vajzës në jetë i solli edhe fat, pasi ai me fëmiëjt e tij erdhi në trojet e të parëve të tyre. Po në beratin e internuar nga kjo familje lindi dhe një tjetër djal që ja vendosën emrin Gjergji duke e marë emrin tek kisha e Shënë Gjergjit. Edhe gjatë pushtetit komunistë familja do të quhej e deklasuar dhe një familje që shikohej me një sy të vrengët nga pushteti i asaj kohe, madje nga ky fis as që bëhej fjal për të marë pjesë në mbledhjet e frontit apo edhe në ato më të rendomta në ndërmarjet ku punonin apo dhe në lagjen ku jetonin. Familja që tashëm ishte lebetitur dhe demoralizuar si shumë familje të tjera beratase që pushteti komunist u kishte future frikën në palcë dhe nuk ndiheshin fare edhe pse u duheshin të ngriheshin bashkë me gjergjin shumë shok të tij që të zinin radhën për të marë një shishe qumsht pasi për mish nuk bëhej fjalë fare, atë do ta mernin me tollon dhe njëherë në muan ose me raste festash.  Në këto dhe plot persekutime të tjera të pa fundme do ta gjente familjen bumbli deri në vitet 1990.
Familja pas vitit 1990 – Demostrata e 26 korrikut e vitit 1990 – Gjergj Bumbli tregon për gazetën se në ditët e para të korrikut të vitit 1990, kishte mësuar nga disa shokët e tij se do të bëhej demostrat në Tiranë pranë ambasadave apo diku aty dhe shokë pas shoku u bashkuan e mundën të shkonin në tiranë më 26 korrik. Pushteti i asaj kohe që po lebetitej arrestoj 231 demostrues pasi mendohej se do shpërthenin ambasadat e huaja nga berati vendin e parë në listën me 14 veta do ta mbante 20 vjeçari Gjergji Bumbli, i cili u mbajt për disa javë në birucat e komisarjatit të tiranës nën terror e dhunë të paparë. Kur doli mësoj se tashëm shumë qytetar ishin future në ambasada, kush kishte mundur edhe me familjet e tyre edhe kunati i tij Mikela së bashku me Violetën dhe tre fëmiëjt e tij, ishin future në ambasadën franceze dhe prej andej më pas kishin qëndruar në Lion (azilant politike), pasi babaj e vëllaj i Gjergjit kishte bërë 7 e  tjetri 12 vjet burgë për agjitacion e propagandë. Gjergji nuk qëndroj duarkryq ai më 6 marës të vitit 1991 së bashku me xhaxhan e tij Sotirin së bashku me mijra shqipëtar nisen drejt italisë dhe qëndrojnë në Gjenova, por fati nuk qëndroj në anën e tij, familja e kërkon të kthehet në berat pasi i ati dhe e mëma shumë të sëmurë donin përkundesje. Sapo u kthye nga përtej detit në tiranë filluan lëvizjet e dhjetorit që gjergji i ndiqte nga afër të gjith studentët, madje atje njohu edhe Mirelën studenten greviste që më pas do të kurorzohej me të.
Aktiviteti në Berat  – Në këto kushte Gjergji filloj të ndërtonte jetën e tij familjare e atë politike në Berat. Shumë shpejt do të behej antari i Partisë Demokratike dhe do të ngrinte i pari grupin e seksionit të PD-së në lagjen ku dhe banonte (28 nëntori) detyrë që e mbajti deri pak kohë më parë. E teksa puna po i ecte mirë dhe në pushtet kishin ardhur demokratët Gjergji nuk i gëzonte ndonjë privilegji, për punë apo për poste, përkundrazi ai dhe familja e tij ishin të kënaqur që tashëm kishin gjetur lirinë e vërtet të fjalës. Gjergji do të ishte një nga aktivistët me të shquar të demokracis në berat, po kështu edhe Mirela bashkëshortja e tij e cila në punën që bënëte për meritokaraci arriti të emrohej në detyrën e drjtimin të Drejtorisë Rajonale të Postës për Qarkun e Beratit i përberë tashëm nga 5 bashki e 20 komuna me 256 mij banorë, detyrë që për 6 vjet e kreu me sukses e me arritjen e rrezultateve të larta duke shtuar shumë gamën e shërbimeve për qytetarët dhe kryesisht për moshën e tret do të bënte shërbime suplemntare, kjo u duke në eleminim e radhve në sportelet e postës për të gjith banorët dhe kryesisht për moshën e tret, shëpërndarja e pensioneve në shtëpi e shumë shërbime të tjera postare. Ndryshe nga Mirela, Gjergji do të fillonte punë në IEVP, pranë Dr, paraburgimit Berat ku do të punonte për 7 vjet, por edhe aty pasi mori pushtetin PS-ja do të largohej nga puna, ashtu i papunë do të rrinte edhe  disa vjet për të filluar më pas punë në elektrik, OSHE, Kesh. Por duket se edhe aty largohet nga puna dhe këtë radhë vërtet për politikë, pasi në një studio televizive i pyetur nëse do ta votosh qëverin Rama, ai iu përgjegj prer dhe qartë sa të jem gjall asnjëherë nuk kam për të votuar qeverin Rama. Kjo duket i hapi punë edhe më pas pasi filluan sërisht persekutime, pasi jo vetëm e larguan nga puna por dhe filluan ta sulmonin edhe në biznesin e tij, të vogël. Në qëndër të qytetit gjergji ka një dyqan, tabakin rreth 8. m2, por si dhe është ky demokrat i zjarrët në këtë ambjet të vogël mbante dhe flamurin e PD-së dhe një ditë në dyqan ja benë edhe hetimorët e tatimeve të cilit pasi i kontrolluan dekumentat fill e për pe dhe kur e panë se nuk i gjetën gjë i vendosën një gjobë 2 miljon lek të vjetra që gjergji këto lek nuk i zë as për 5 vjet punë. Kur u larguan tatimorët i thanë folë më, larët e poshte dhe andej e këtej në Tv e rrugës., e ku di unë dhe ikën. (në process-verbal tatimorët e kontrollit të tiranës si për ironin e fatit dhe injorancën e tyre në aktkontrollin shkruajn nuk na la të kontrollonim dyqanin, unë i pyes thot gjergji, po ku i gjetën dekumentat dhe nr e paketave të gjetura në dyqan që shënuar në process-verbal dhe ata sërisht, hë se do vijm përsëri se nuk të rri goja dhe ikën) Por familja Bumbli, Gjergji bashkëshortja Mirela dhe fëmijët e tij dy vajzat Dhimitrulla, Donika e djali Xhorxhi janë vërtet demokrat të zjarrët nga viti 1990 e deri tani 2019, ata familjarisht nuk u shkëpunën nga PD-ja edhe kur këta të fundit në zgjedhjet e grup seksionit të lagjes “28Nëntori” që gjergji e drejtonte për 30 vjetësh, ja punuan në zgjedhjet e fundit, duke e kthyer në balotash edhe pse gjergji fitoj votimin  në Gr.seksionit me 32 vota dhe tjetri 31, në votimin një antar një vot. Për këtë problem gjergji citon se nuk ka gjë edhe pse më bënë pak me hile unë sërisht janë demokrat me shpirt dhe se boll kam drejtuar për 30 vjet.(qesh). Kam kalaur shumë peripeci thot gjergji unë linda në internim dhe u rrita po në internim, jamë terorizuar disa herë. Unë jam n/kryetari i shoqatës së gjuhetisë dhe pasi kisha deklaruar votoën hapur kudër Ramës më  14 nëntori 2018, në banesën time në Berat, forca të shumta policie më bënë terror para familjes dhe fëmijëve me kontroll të befasishëm duke kthyer përmbys gjith rrangullat e plaçkat e shtëpis dhe së fundmi nuk gjetën asgjë, para se të largohesh unë u kërkova ku e keni mandatin e prokurorisë , por ata u larguan pa folur, u ankova po ku ta gjesh të drejtën tek këta….!   Së fundmi edhe një tjetër kërcënim, që Gjergji ka denoncuar, por ende asgjë më shumë , I trembur ai tregon kërcënimin dhe prêt mbrojtjen e tij dhe te familjes ……..!!!!!!!!!!!
Nga Berati, Sulo Gozhina