PSE DUHEN PRIVUAR NGA VLERAT, FEMRAT SHQIPTARE ?!
Feja me detyrim nuk është fe, duhet përdorur bindja dhe jo detyrimi!
Gjatë tetëmbëdhjetë viteve të fundit, mëkatët tona kundër Nënës kulturë janë rritur në menyrë eksponenciale, fanatizmi, ky armik i kulturës lëshon ulërima, fanatizmi fërkëton armët. Unë kam frikë për shpirtin e Nënës kulturë.
Në këtë lloj të kënaqësive të rreme hoxhallartë e utopisë i numërojnë edhe mburrjet e tepruara të atyre besimtarëve për të cilët kami folur tashmë dhe të cilët përfytyrojnë se femratë shqiptare vlejnë më shumë sa më mirë të jenë “veshur me ferexhe”. Dhe kështu ato rreth kësaj gjëje i mashtrohenë dyfish. Me fjalë të tjera, mashtrohen kur mendojnë se këto janë rroba të mira si dhe kur mendojnë se ato janë diçka më të miratë prej të gjitha veshjeve moderne, sidomos më të mira se veshjetë kombëtare!
Këshilloni, mos i detyroni femratë shqiptare të sillen si turke apo arabe? Unë pyes pse ato duhet privuar nga vlerat kombëtare: vlerat tona ekzistojnë apriori, duhet vlerësuar, vetëm duhet mbrojtur. Vlera nuk është objekt, por një kuptim që i shtohet jetës përmes vetëdijës. Vlera e kulturës kombëtare është një evulucion, të cilës duhet t’i përkushtohemi për tërë jetën.
Ka një instikt në shtresën shoqërore shqiptare i cili, më shumë se çdo gjë tjetër, është shenjë e një shtrese të ngritur, ka një kënaqësi të ngjyrimeve kombëtare të nderimit të madh që të çon përseri tek prejardhjet dhe zakonet tona fisnike të lashta.
Mendja moderne lajmëron një mungesë vlere kombëtare tek islamistët politik më shumë se kurrë, sepse pesë shekujt e kaluar kemi jetuar në një lloj gjumi, një lloj trullosje. Islami politik ishte mbizotruese, shpërlarja e trurit na ishte shndërruar në ves dhe ishte bërë shtypëse. Dhuna e këtij religjioni na tiranonte pa kufi, ishte shumë i fuqishëm. Kjo pjesë negative ka arritur kulmin. Duhet shkatërruar ndërtesën e vjetër. Tani duhet të realizojmë pjesën pozitive duhet të ngremë në këmbë ndërtesën e re të identitetit tonë. Kohët e vjetra nuk egzistojnë më, por ku na mbeti e reja? Ky llojë islami politik nuk është gjë tjetër veçse një dobsim i moralit, një dobësim i vullnetit për të jetuar si shqiptar. E çmendura është ajo çka bën femra shqiptare, e cila e sheh greminën dhe nuk pranon që ajo është në buz të saj dhe ky grafik tregon një tablo rrëqethëse jo në të ardhmen e largët… por në të ardhmen shumë të afërt.
Kjo është e ardhmja që do t’i jepja fëmijës tim???
Për fat të keq, një kafkë femre shqiptare, sipërfaqja e saj ishte mbuluar tërësisht me një vështrim të zbrazët. Efekti është i habitshëm. Të paktën këto do të kishin një shpjegim për maskën e murtajës… Gavrat e syve të fytyrës së mbuluar shkelqenin edhe në errësirë, çka krijonin një pranëvënie shqetësuese të simboleve të kundërta – jetës dhe vdekjes… bukurisë dhe llahtarit. “Sytë e vdekjes”. Në pamje sigurisht që vlerësohet si e tillë, apo jo? Një ndëshkim mizor i islamit politik. “Ky ishte emërtimi i një vepre “arti” që dikur ekspozohej këtu. Për dashurinë e Perëndisë”. E shëmtuara mund të shihet vetëm nëpërmjet syve të vdekjes. Ndoshta, ky është peizazhi i së nesërmes. Hapni sytë! Ne jemi në pragun e fundit të ç’kombëtarizimit, në buzë të gërminës, ndërsa udhëheqësit tanë rrinë ulur në salla mbledhjesh për ta zgjidhur demarkacionin me Malin e Zi.
Më në fund, natyrisht, të bëjmë edhe bilancin negative të islamit politik si të tillë dhe të vetme në dukje rrezikshmërinë e saj shqetësuese: gjithmon e kemi paguar shtrenjtë dhe në menyrë të tmerrshme kur islami politikë nuk don të qëndrojë në dorë të ligjeve si mjet discipline dhe edukimi, por vepronë në thelb duke zotëruar dhunë dhe përçarje ndërfetare. Midis këtyre njerëzve ashtu edhe si midis çdo “besimtari” tjetër që frymon ka të sëmuarësh, gjymtuarish, të dobëtish, medeomos edhe të dhunshëm. Por gjëja më e keqe është se sa më të dhunshëm të jenë këta tipa, aq më shumë shtohet mundësia që këta të dalin jashtë kontrollitë.
Pra, pse sillet e ashtuquajtura fe politike në lidhje me këtë tepricë të dështuarish besimtaresh? Ata mundohen të ruajnë, të mbajnë gjallë atë “frymën e shenjtë” atë që mund të ruhet në njëfarë mënyre, madje në themel marrin vendim për ato femra si të përvuajtura: këta u japin të drejtë të gjithë atyre që vuajnë nga jeta sikur të ishte sëmundje. Ja pasojat e mashtrimeve në emër të fesë dhe të besëtytnive. Zakonisht, sikur të vinte qoftë një fanatik e të na thoshte: Përse na kujtoni gabimet dhe fajet e tona? Përse doni të na shkatrroni mrekullitë dhe mitet tona të rreme? Ato janë ushqimi i devotshmërisë së shumë fanatikëve.
Në qoftëse mendimet e gabueshme të hoxhallarëve nuk mund t’i çrrënjosim dhe nëse femrat shqiptare nuk janë në gjendje me vullnetin e tyre të shërojnë gabimet që në jetën e tyre janë të ngulitura nga shpërlarja e trurit, atëherë për shkak të kësaj shpirtëligësie gjejnë strehim marrëzitë e huaja.
Vetëm izolimi (burgosja) e shkaktarëve të kancerit politik është shpëtim për vendin.
