Pak dite me pare doli nga shtypi romani “Kvenudo me hënën”, me autor Luftar Spahiu .
Romani në fjalë, “Kuvendo me hënën” ka një subjekt sa të thjeshtë, po aq të mbushur me dramacitet. Është shkruar me një gjuhë të thjeshtë, por njëkohësiht të bukur, duke u ndërthurur me dialektin gegë e toskë. Ngjarjet zhvillohen ne Kosove gjat kohes qe ajo ishte pjese e Jugosllavise. Por, kush e jetoi ate kohe , në këtë vend të mrekullueshëm Kosove dhe njëkohësisht të mbushur me aq drama të thella shoqërore, ka përjetuar këtë dramë mbi shpinën e tij?
Romani i autorit Luftar Spahiu, për mendimin tim, është një krijim i arrirë, një tablo e asaj bote tashmë të perënduar, por që ka lënë mjaftë brenga dhe gjurme mbi shpinën e shumë prej bashkatdhetarëve tanë…
Autori nga Berati me botimin e ketij romani e con ne dy numrin e botimeve “Kuvendo me Henen”Roman ku flitet per nje dashuri platonike te dy te rinjeve adoleshent ne Jogusllavine e fundviteve pesedhjete. Familjet e dy te rinjeve te perndjekura nga regjimi komunist jugosllav detyrohen te leshojne trojet e tyre duke u larguar perfundimishte njera ne Shqiperi dhe tjera ne Turqi. Mbas shume ngjarjesh neper vite personazhet e librit takohen ne Kosoven e çliruar. Tre personazhe mbeten atje ne token e lirise.
