Flas me vargun e vrasê vetminê !
Jam mêsuar t’ulem nê kafe vetêm.
dhe miku im varg me vjen i pa ftuar.
E pyesim njêri tjetrin dje ku e lamê,
sa tê êmbêl bisedên e ka vargu im.
Zgjatê me orê biseda,sjellê kujtime,
kujtime t’bukura por dhe tê trishta.
Jeta s’qe vaj ka pas dhe pêrplasje.
n’mes meje e vargut qeshi dashuria.
Nê kur si mbajtêm mêri njêri tjetrit,
shmangêm zênkat,kur su goditêm.
nê mes nesh nuk i futên dot hundêt,
e s’u rahêm se mendjet s’na lajthitên.
Ndaj mê pêlqen n’kafe tê ulem vetêm.
se m’vjen miku varg e pres me gêzim.
Dhe unê buzagaz i urojê mirseardhjen,
flasim tê dy bashkê, e vrasim vetminê.
P.Dida.
