E Verbëra.. Tregim nga: Sterio Anastazia

E Verbëra..

Mama,Mama thirri vajza e trembur ne errësire .Kohët e fundit e kapte një makth që e digjte si një zjarr që lëshonte shtëllunga tymi të zi .
Ajo ashtu ,as në ëndërr ,as zgjuar mbetej aty pa rrugëzgjidhje,pa dëshirë ,pa fuqi në mes ketij makthi që do ta ndiqte cdo natë,pas asaj që kishte ndodhur
E ëma hapi me rrëmbim derën,dritën dhe mbështolli të bijën pranë vetes duke i folur butë dhe ëmbël .
Sakaq vajzën e merrte përsëri ëndërra e përpëlitej tashmë pak më butë duke mbështetur në gjirin e nënës kokën e bukur( siç i thërriste shpesh e ëma)dhe përhumbej aty në përkundje e nanurizma ashtu sikur ishte fëmijë,dëgjonte : Moj e bukur flutur,o ty nëna shumë të do….e ëndërra përsëritej e përsëritej ashtu makabre,vrasëse e pamëshirshme ndizte zjarre pafund dhe nuk ndalonte sikur donte të provonte sa forcë ,durim kishte njeriu foshnjë,.por foshnja tashmë nuk kishte më frikë,ndjente trupin e nenes ta ngrohte ,si Afrike e nxehte je nena ime dhe une ngrij kaq shume ,perse ngrin ,bije i peshperiste nëna ,jo trupi nënë ,dicka këtu brenda mu vra mu zhduk dashuria ,nuk ndjej më gjë ,mirë qetësohu ,bëhu mirë pastaj shohim e bëjmë ,fli i thoshte nëna,
Cfarë gjumi të bëj nënë kur në ëndërr shikoj vetëm njerëz që ikin dhe zjarr ,ku do ti gjej më vonë të tjerët ,a do të më presin mua te tjerët kur bota është e mbushur me bukuri , dhe une nuk shoh ,për cfare do të më presin ,kur treni expres është vetëm në ikje ,asnjë njeri nuk e ka mendjen tek tjetri ,të gjithë nxitojnë nënë ,vetëm ne mbetëm këtu ,vetëm unë edhe ti ,dhe unë jam përgjysem ,nuk mund të të ndihmoj nënë më,dhe kjo me ligështon,më tmerron ,më shumë se tmerri ,më në fund vetëm ti mbete këtu për mua ,të tjerët ikën ,sic duket kane turp nënë ,se di u lodha duke menduar /
Me mbulo me mire ,mos kushedi në këtë errësire do të shpresoj ,që një dritë do të ndricoje për mua ,ose ose nuk e dua fare ,lermë të përjetoj këtë gjëmë vetem. Mos u lodh me duke menduar bije ,do vine dite te tjera , me te bukura dhe ti do te harrosh ,
Hahahahah cfare te harroj nene ,e keqja me ka mberthyer per veshesh ,midis te tjerave me dogji dhe vathin e bukur ,kishte ngjyre rubini nene dhe tani nxin zi , kjo me merzit ,do te blejme prape ,mos u merzit ,nuk behet fjale per merzitje nënë ,kam humbur dicka të shtrenjte ,por tani le te mbaj tjetrin e kam akoma ne vesh me duket ,
Ti nuk e ndjen ,bije i tha e ema me shpoti dhe dhimbje ,
E ndjej mire nene ,vetëm kjo më ka mbetur të ndjej ,por vec dhimbje jo , asgje nuk me dhemb ,ndjehem bosh sikur nje gremine eshte perpara meje dhe asgje ,bosh ,nje bosh i zi ,dhe rretheqark vec zjarr qe me ben te iki nga syte kembet ,te bie ne ate humnere dhe te marr fund ,por jane dy duar te cuditshme qe nuk me leshojne ,nuk e konceptoj dot kush jane ,jane te padukshme nene ,
Eh bela iku mendesh bija ime peshperiste nena ,jo nene pergjigjej vajza nuk kam ik mendesh vec nuk shikoj,po atehere per cfare duarsh me flet o bije ,beso ne zot, besoj ne engjej nene ,ti nuk mund te me kuptosh ,ja ku jane rreth nesh , por ti nuk i shikon dot nene .Oh ,Une e mjera cfare flet o bije qe po me cmend per cfare engjejsh ben fjale ,per engjejt e botes nene ,qe ti nuk i shikon dot ,do te duhet nje sy i trete qe ti shikosh ato ,dhe ti nuk mundesh ,as ti asnjeri tjeter ,nene ,duhet te kalosh ne rruge drite te shikosh keto engjej ,
Oh sa te bukur jane nene ,vërtete cfarë ke veshur sot , ti nënë.
Nëna ,Zonja qendroi aty,duke i pëshpëritur,Pater imon,në lutje e mëshirë,për pak dritë,për pak shikim të foshnjës së saj,e derdhte lot ,ngashërimi,pa fund pa ze.
Mama nuk dua të qash aspak,sepse unë mar frymë ,jam gjallë ,çdo gjë do shkojë përmrekulli,dhe perseri qeshte vajza, kishte fuqi të jepte dhe pak gaz ndër të tjerë,por e para ishte nëna,ajo perëndeshë e bukurisë absolute,ajo forcë e zemrës vigane ,që tretej veç përpara dhimbjes se kësaj foshnje,ishte zemra e nenes qe shkrihej dhe kerkonte ngushellim,po kush do tja jepte.
Me duket se do te behem une nena mendoi vajza.dhe duke ndjere thelle dhimbjen e nenes ashtu camarroke filloi te flase.

Mam,e shikon këtë kaçurrel mbi ballë si pikë pyetje,po flokët si fole zogjsh mi sheh,po ,po moj bijë ti shoh ,mos pafsha unë,shëëëëët,Mam mos truj për sytë e ballit,dhe kështu e gjithmonë mbushej dita ëmë e bijë…duke perkujdesur njera tjetren….

Ndersa nena doli ,,vajza u ngrit duke shtruar floket e crregullta qe i ngriheshin perpjete,i ngaterroheshin me keq se gjumi qe bente ,por kete mund ta fantazonte ,oh si nje fole zogjsh duhet te me jene bere ,mendoi ,te pakten mund te imagjinoj ,se cfare po ndodh ,po enderren perse nuk e kuptoj dot…Po te me shikoje njeri do te qeshe ndonje kacurrel do te me jete bere si pikpyetje ne balle ,ah ,po nena nuk lejon shume njerez te me shikojne ,po pse se di ,e mund ta imagjinoj dhe kete ,,,,,,,,,,,,,,

Miremengjes degjoi zerin e moters dhe nje hi hi hi qe shoqeroi ,,,,
hej bela ,po ceshte moter gjithe ky gaz ,,oooooo me fal zemer hic ,
mos me thuaj hic ,hic se e mora vesh ,
mos u merzit se une e dua kacurrelin tim sado keq qe te duket une nuk do ta pres ,
shiko shiko vazhdoi tjetra ,
E verbera beri sikur nuk degjoi,mendonte se ajo degjonte gabim dhe nuk donte biseda te gjata,por bisedat e shkurtera kush do ti kuptonte tash e tutje,
Ndoshta jam e lodhur dhe nuk mund te kuptoj me cfare po ndodh rretheqark ,me mire po shkoj ne qoshen time,mendoi…

Kukurima e motres e ndoqi derisa mbylli deren qe kerciti me nje gervishtje si zemra e te verberes.,,,,,

Nuk mundi dot te kundershtoje ,te besoje mendimi ju ndrydh dhe godiste ne koke si cekan ,mos ndoshta nuk me duan me apo si ,,,
Me mire po mendoj ndryshe ,nuk ka mundesi ,jam une ajo qe mendoj keshtu dhe doli ,pa u mbajtur ,u rrezua dhe goditi keq ne buze ,ne sy dhe fytyre ,,,
O zoti im ,o krisht e Shen Mari thirri nena ,cpo ndodh me ty o bije ,perse leviz ,,,,,ah ,,,nene po nuk shikoj ,harrove ,atehere mos leviz ,po nuk mund nene ,te mos leviz ,nuk jam vec 20 vjec ,dhe me duhet te harroj jeten te mos leviz tani cte bej te rri ne qoshe te jesh rehat ti ,jo jo nene ti nuk me kupton, Nuk me ndjen aspak Nene ,shpertheu vajza dhe filloi te qaje me te madhe ,,,
Hesht o bije se nuk te ben mire hesht ,nuk dua nene te hesht ,nuk dua te bej sikur nuk ka ndodhur gje dhe ti te presesh njerez duke bere biseda per mua sikur une dhe nuk degjoj ,mjaft me nene ,une ndjej dhe kur ti ja ben me shenje njerzve kur thone gjynah ,mjaft me me teatrin tend mjaft me nuk duroj dot me ,dhe mos i ndalo njerzit te me takojne ,me ben keq nenen nuk me kupton.
Jemi dy bote larg dhe ti kurre nuk do arrish te me kuptosh ,ti je dashuria ime ,por qe kurre nuk mund te jeshe une nene ,ti je perendia ime ,por une jam dhe do te jem nje skllave e pabindur jotja ,tani e tutje….nene ,nene me ler per hir te zotit tend te qaj te frymoj sic di une,,,,,Nese ty te dhemb nje here mua me dhemb tjetersoj ,me dhemb dashuria qe kerkoj ,dashurine qe nuk kam takuar akoma nene ,me ler……………………..
Dera u mbyll me force dhe vajza mbeti vetem me nje ndjesi boshlliku ne shpirt kete radhe po mendonte qarte ,vertete nese dhe nena nuk me kupton kush do te me kuptoje ,ku ta kerkoj kuptimin ,ne cfare zotash ,dhe pastaj u kthye ne anen tjeter ,ne cfare zotash ,,ku jane pyeti me vete ku jane …..
Preku fytyren ,,,dy viza te trasha si dy copa hekuri e pengonin te fliste lere me te qeshte , dhe cfare eshte me e keqja dukem tjeter lloj , cfare ironie te jesh apo mos jeshe ne kete bote ,te jesh ti brenda nje tjetre ,dhe jashte tjeter, te ndjesh apo jo ,dhe si duhet te ndjesh ,me komande apo si,te qeshesh kur duan te tjeret dhe te heshtesh kur ke nevoje te bertasesh,kur ti do te qeshesh sepse ndjen ,te ndalojne,,,,,,
Nje hije trishtimi ,te lene keto hekura si shufra te ndezura ne zjarr qe presin te shkrijne viktimen ,por kush do te jete kete radhe xhanem viktima,e ditur eshte qe nuk jam une ,njerzit do te jene ketej e tutje viktimat e mia ,qe duken sikur me luten ,amannnnnnnnnnnnn meshire mos me dil perpara ,,,dhe une i dal per ti hequr friken ,disa zhduken pa folur ,duke bere ftu ftu ftu te largojne te keqen nga vetja sikur nuk e dine qe e kane ne krah ,si nje korb i uritur per jete ,por ndoshta dhe nuk e dine ,nuk mund ta besojne ,dhe cdreqin besojne ne bestytni ,sikur i doli macja e zeze ,apo si kur nuk kane pare nga bota ,po po patjeter nuk kane pare me larg se hunda e vet ,nje lloj racizmi ky ,dhe si do ti shpetoje ti ,kaq kollaj vetem duke dashur ,jo jo nuk kane nevoje njerzit per dashuri o e cmendur ,kane nevoje per ,perrrrr perrrr peerrrr,,,,,,merre tjetersoj e dashur vetja ime qetesoi ,keto hekura kthei ne flori dhe ruaj ,mos ja jep askujt te ti preke ,lere qe kujt i duhen keto shenja te qelbura gjithe qelb e gjak ,mbaji per vete pra o e mjere puthi ,mbaji ti keshe me shendet ,dhe e zuri gjumi ,duke mos pase nevoje per asnje qetesues ,ato le ti marrin te tjeret
Ato qe kane frike ,une do te vazhdoj ,dhe ra ne enderren makabre te zhgenjimit ,te enderres qe do ta vriste cdo nate ,por a vrasin enderrat ,ceshte gjithe kjo kontradite keshtu e dashur,si mund te enderrosh kur nuk shikon,
Jane dy alternativa zgjidh e merr te dyja te cojne ne stanin e dijes dhe nuk ke nevoje shume te prekesh pudren ,per maske,ose enderro me syrin e zemres te shpirtit si te te pelqeje bej,ose zgjohu fare nga gjumi,mos enderro fare ,ose ,ose ka shume ose ,me mire po e le fare ,,,,,

Kur u zgjua ne mengjes,ndjeu jeten ,gjakun ti levizte ne damare, o shenjt o ti kush je ,belbezoi ,jam akoma gjalle ,te gjitha shqisat e saj leviznin si flutura lozanjare qe purpurinin si drita te bardha rretheqark saj .Ndjente ,degjonte,shijonte dhe prekte,preku trupin e nxire nga vera qe kaloi dhe qeshi me autosarkazem ,je gjalle dhe e zeze akoma o shpirti im ,foli tashme me duhet te fantazoj ,imagjinoj cfare ndodh perreth ,dhe do flas me te dashurit e mij,por me pare me duhet te shkruaj nje cope pusulle….
vazhdon….